W karnawale temat jest jeden… Taniec, ruch i jego symbolika. Ruch jest nieodłącznym elementem życia i częścią procesów życiowych. Jest wbudowany w nasze najwcześniejsze doświadczenia cielesne jako rytm naszego serca lub rozszerzanie i kurczenie się naszych płuc. Życie samo w sobie jest ruchem. Czasami podniosłym, czasami udręczonym, innym razem świętym lub prostym i codziennym. Taniec jest językiem uniwersalnym – językiem ciała. Od zarania dziejów istoty ludzkie tańczyły, aby przekazać najgłębsze warstwy bytu. Sprawy, których nie można wyrazić słowami lub kwestie, które nie są jeszcze wystarczająco świadome, aby ominąć słowa, można wyrazić tańcem… i obrazem Sandplay oczywiście również… Taniec nadaje formę i wyraz temu, co nas w głębi porusza.
Wirowanie może nas wprowadzić w odmienne stany świadomości. Obracając się, zrywamy więzy, które trzymają nas w tym życiu, doświadczając przez pewien czas bezkresnej i ponadczasowej przestrzeni poza nią i wprowadzając nas w harmonię z innymi cyklami – krążeniem planet, cyklami pór roku, ostatecznym cyklem narodzin, śmierci i odrodzenia.
Z psychologicznego punktu widzenia taniec w centrum naszej istoty jest piękną metaforą stanu świadomości, w którym jesteśmy w stanie utrzymać równowagę w konflikcie, wytrzymać napięcie przeciwieństw, nie wpadając już w żaden biegun, pomiędzy świadomością a nieświadomością, pomiędzy ego i Jaźnią. Ta umiejętność „tańczenia” z naszymi trudnościami wnosi do życia poczucie ruchu, ustępowania, zginania, giętkości i radości.Taniec to ruch. Poruszać się to żyć. Tak więc taniec jako archetypowy symbol przemawia do nas w kierunku większego porządku rzeczy, które zawierają nas i oddziałują na nas.
Źródło: ARAS Archives for Research on Archetypal Symbolism
